Εμφανιζόμενη ανάρτηση

ΔΗΜΟΣΚΟΠΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. Ενόψει της επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης - Παράθεση ερευνών κοινής γνώμης για το πώς βλέπουν σήμερα οι πολίτες των τ. σοσιαλιστικών χωρών την περίοδο του σοσιαλισμού (ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - updated 17-4-2019)

ΛΕΝΙΝ: Λοιπόν πώς τα περνάτε στον Καπιταλισμό; Αφιερωμένο στην τεράστια παρακαταθήκη της Οκτωβριανής Επανάστασης παρουσιάζουμε έρευνες...

Δυναμώνουμε το ΚΚΕ παντού! Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές 2019

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Σαν σήμερα το 1987 πεθαίνει η Ντολόρες Ιμπαρούρι, η θρυλική «Πασιονάρια». Κρατάμε την φλόγα της και φωνάζουμε: ΝΟ PASSARAN


Ο αποχαιρετισμός της Πασιονάριας στους άνδρες των Διεθνών Ταξιαρχιών


Για πρώτη φορά στην ιστορία της πάλης των λαών έγινε το θαύμα

[...]: δημιουργήθηκαν οι Διεθνείς Ταξιαρχίες, που βοήθησαν να σωθείη ελευθερία και η ανεξαρτησία [...] της ισπανικής μας γης. Κομουνιστές, σοσιαλιστές, αναρχικοί, δημοκρατικοί, άντρες με διαφορετικό χρώμα, διαφορετική ιδεολογία, ανταγωνιστικές θρησκείες, που όλοι τους αγαπούσαν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, ήρθαν και μας προσφέρανε τους εαυτούς τους χωρίς αντάλλαγμα [...]. Σύντροφοι των Διεθνών Ταξιαρχιών: [...] γυρίζετε τώρα πίσω […]. Μπορείτε να φύγετε περήφανοι. Έχετε γράψει ιστορία. Είστε θρύλος. Είστε το ηρωικό παράδειγμα για τη δημοκρατική αλληλεγγύη [...]. Δε θα σας ξεχάσουμε.
Κι όταν ανθίσει η ελιά της ειρήνης [...] στη Δημοκρατία της Ισπανίας,επιστρέψτε. 

Επιστρέψτε σ’ εμάς κι εδώ θα βρείτε μια πατρίδα.

Ντολόρες Ιμπαρούρι (Πασιονάρια), Oμιλία στη Βαρκελώνη, 29 Οκτωβρίου 1938


 Η μορφή της πέρασε στην ιστορία, κυρίως επειδή εκφώνησε ένα μνημειώδη λόγο στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μαδρίτης, όταν ξέσπασε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος. Είχε πει: "Καλύτερα να πεθάνουμε όρθιοι, παρά να ζήσουμε γονατιστοί. Δεν θα περάσουν - No passaran"
Επίσης: «είναι καλύτερο να είμαστε χήρες ηρώων, παρά σύζυγοι δειλών»


έγινε επαναστάτρια και προσχώρησε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (ΚΚΙ) κατά την ίδρυσή του το 1921. Τη δεκαετία του '30 έγινε συγγραφέας στην εφημερίδα του ΚΚΙ Mundo Obrero (Κόσμος της εργασίας) και εκλέχθηκε στο Κοινοβούλιο ως βουλευτής του ΚΚΙ από την περιοχή της Αστούριας το 1936. Μετά την εξορία της από την Ισπανία στο τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, διορίστηκε Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΙ, θέση που κράτησε από το 1942 ως το 1960. Έπειτα ονομάστηκε επίτιμη πρόεδρος του ΚΚΙ ως το τέλος της ζωής της. Με την επιστροφή της στην Ισπανία το 1977 επανεκλέχθηκε βουλευτής της ίδιας περιοχής (Αστούριας).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog μας δεν έχει ούτε ειδησεογραφικό χαρακτήρα ούτε έχει θέση ενός φόρουμ.

Δοκιμαστικά ενεργοποιούμε την χρήση σχολίων. Αυτά όμως θα δημοσιεύονται ΜΟΝΟ εφόσον έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα σε σχέση με τις αναρτήσεις, όσα δηλαδή προσφέρουν κάποια επιπλέον συγκεκριμένη πληροφορία (άντε τις πρώτες μέρες μπορεί να κάνουμε μια εξαίρεση).
Γι αυτό είναι πιθανόν πολλοί φίλοι ή "φίλοι" να μην βλέπουν το σχόλιό τους δημοσιευμένο.
Αυτονόητα ΔΕΝ θα δημοσιεύονται απρεπή σχόλια.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, των μαζικών φορέων, των ταξικών σωματείων είναι διαρκώς παρόντα στην κοινωνία και μπορεί εύκολα να τους συναντήσετε. Όποια συζήτηση, απορία, διαφωνία καλό θα είναι να εκφράζεται δια ζώσης.